De langste Staal-PUR-PE boring in een primair warmtenet
| Klant | |
| Regio | Amsterdam |
| Periode | 2015 - 2020 |
Het voormalig terrein van het gemeentelijk drinkwaterleidingbedrijf in Amsterdam, het GWL-terrein, werd eind jaren ’90 getransformeerd tot een milieuvriendelijke wijk. Het gebied kreeg een eigen gasgestookt stadsverwarmingsnet met het idee om dit later op het warmtenet van Westpoort aan te sluiten. Amsterdam Engineering werd door Vattenfall gevraagd een tracéstudie te doen waarbij een aantal technisch uitdagende obstakels in beeld kwamen. Zo moest de leiding ringweg A10 kruisen, maar ook een tramspoor, het terrein van het allereerste treinstation van Sloterdijk, ondergrondse hoogspanningskabel en een secundaire waterkering. Met alleen open ontgravingen zou dit onmogelijk zijn, er zou ook moeten worden geboord en wel in een aaneengesloten lengte van 670 meter. Met een staal-PUR-PE leiding kan hooguit de halve lengte worden bereikt omdat anders de uitzettingen en spanningen worden overschreden. Het alternatief, een staal-in-staal buis, is al gauw drie keer zo duur. Daarbij vraagt die oplossing heel veel ruimte voor het maken van expansieslagen, dat zijn 90 graden bochten – met een breedte van 10 tot 15 meter! – om de uitzetting en spanningen op te vangen. Zo ver uitwijken van de boring of langste Staal-PUR-PE boring in een primair warmtenet was onmogelijk.
De oplossing: voorverwarmen van een staal-PUR-PE leiding
De oplossing werd gevonden in het gebruik van een staal-PUR-PE buis die elektrisch werd voorverwarmd tot de halve bedrijfstemperatuur: 70 graden Celsius. Dat gebeurde met de 670 meter lange leiding die in een boorgat was getrokken, maar ook met de 900 en 80 meter aan leidingen aan weerszijden van de boring die in open ontgravingen werden gelegd. Alle leidingen werden op deze manier op voorspanning gebracht en daarna aan elkaar gekoppeld, waarna de leidingen in de open ontgravingen werden gefixeerd door het terugstorten van het zand. De leiding in het boorgat kan niet door wrijving/een kracht van buitenaf worden gefixeerd, want die ligt in een boorvloeistof. Deze leiding wordt gefixeerd door de aansluitingen op de leidingen in de open ontgravingen. Tijdens dit proces wordt nauwgezet gemeten hoe de leidingen zich gedragen. Het resultaat is één recht leidingtracé zonder expansievoorzieningen, ofwel ruime haakse bochten. Hiermee kreeg Amsterdam de langste Staal-PUR-PE boring in een primair warmtenet (120 graden Celsius) van Nederland en vergrootten wij onze ervaring met deze bijzondere manier van leiding leggen. Vanuit deze ervaring hebben we nu meer kennis van de ontwerpvariabelen die van invloed zijn op het succesvol voorspannen van warmteleidingen. Kennis die we inmiddels alweer toepassen in nieuwe projecten.
